احداث مسکن کم‌درآمدها فرصتی برای ورود و به روز کردن فناوری‌های نو در عرصه ساختمان
در تمامی کشورها مرسوم است که دولت‌ها در مورد مسکن حمایتی یا مسکن اقشار کم‌درآمد با توجه به توان و ظرفیت اقتصادی‌شان برنامه‌ریزی و فعالیت اجرایی دارند . در خصوص تامین مسکن اقشار کم‌درآمد در ایران و تجربه‌ای که در این باره وجود دارد ، شواهد حاکی است ، زمانی که در کشور گشایش و رشد اقتصادی به وجود می‌آید ، مسکن به سمت بازار آزاد رفته است و دولت‌ها کمتر به تعهدات خود در قبال مسکن اقشار کم‌درآمد عمل کردند .
به گزارش پرتال بازآفرینی شهری ، رییس بخش مسکن و سیستم‌های ساختمان مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ، ساخت مسکن اقشار کم‌درآمد را فرصتی برای دولت‌ها در استفاده از فناوری‌های نو و به روزکردن آنها دانست .
غزال راهب ضمن بیان چالش‌های موجود برای تامین مسکن اقشار کم‌درآمد و همچنین نقاط قوت و ضعف در ۴ دهه برای سیاستگذاری مسکن کم‌درآمدها به بیان راهکارها برای بهبود شرایط موجود ، پرداخت .
وی مهمترین چالش شناسایی اقشار کم‌درآمد را نبود بانک اطلاعاتی دقیق عنوان کرد و گفت : به نظر می‌رسد شاخص‌هایی که بر مبنای آن باید الگوهای تامین مسکن اقشار کم‌درآمد شکل بگیرد و گروه‌های هدف شناسایی شوند ، به درستی تعریف نشده است .
راهب ادامه داد : در تمامی کشورها مرسوم است که دولت‌ها در مورد مسکن حمایتی یا مسکن اقشار کم‌درآمد با توجه به توان و ظرفیت اقتصادی‌شان برنامه‌ریزی و فعالیت اجرایی دارند . در خصوص تامین مسکن اقشار کم‌درآمد در ایران و تجربه‌ای که در این باره وجود دارد ، شواهد حاکی است ، زمانی که در کشور گشایش و رشد اقتصادی به وجود می‌آید ، مسکن به سمت بازار آزاد رفته است و دولت‌ها کمتر به تعهدات خود در قبال مسکن اقشار کم‌درآمد عمل کردند .
وی بر حفظ حقوق شهروندی در فراهم کردن شرایط لازم برای تامین مسکن کم‌درآمدها تاکید کرد و توضیح داد : راندن کم درآمدها به شهرهای کوچک و فراهم کردن زمینه مهاجرت آنها علاوه بر تبعات اجتماعی و فرهنگی ، تبعات زیست محیطی را نیز به همراه خواهد داشت . بنابراین ضرورت دارد تا علاوه بر حفظ حقوق شهروندی ، اولویت مکانیابی برای احداث مسکن کم‌درآمدها شهر محل سکونت این اقشار باشد .
رییس بخش مسکن مرکز تحقیقات راه ، مسکن و شهرسازی در خصوص این مورد که الگوهای ساخت مسکن و سیاستگذاری در چهاردهه گذشته چه نقاط ضعف و قوتی داشتند ، گفت : دولت‌ها علاوه بر وظیفه خانه‌دار کردن اقشار کم‌درآمدی و کمک به توانمندسازی آنها به عنوان ناظر و متولی مسکن دولتی ، باید بتوانند در جامعه الگوسازی مهندسی کرده و علاوه بر ارتقای کیفیت فضایی به ارتقای کیفیت مهندسی و فن ساخت نیز دست یابند . بدین معنا دولت‌ها باید بتوانند فرهنگ ساخت و ساز و فرهنگی زندگی در فضای مطلوب را در جامعه با توجه به موضوع صرفه‌جویی در مصرف انرژی و توجه به محیط‌زیست، گسترش بدهند . این ها انتظاراتی است که عموما برآورده نمی‌شود و مسکن باکیفیت برای اقشار کم‌درآمد با ارزان‌سازی و مسکن اقتصادی به ورطه فراموشی سپرده می‌‌شود .
راهب تصریح کرد : احداث مسکن اقشار کم‌درآمدی برای دولت‌ها فرصتی را فراهم می‌آورد که بتوانند فناوری ساخت را ارتقا داده و در عین حال فناوری‌های نو را در عرصه ساخت و ساز به‌روز کرده و وارد کشور کنند و به کار بگیرند .
وی بر توجه به الگوهای و زمینه‌های بومی در ساخت و ساز تاکید کرد و گفت : انبوه‌سازی‌ها در مناطقی که نیاز به آن نبوده ، تبعات فراوانی ایجاد کرده است . بنابراین اهمیت دارد که انبوه سازی از نظر الگوهای هویتی ، بومی و همچنین تراکم ، با رویه های جاری تطابق داشته باشند و فرهنگ وارداتی غلطی به بهانه تامین مسکن اقشار کم درآمد وارد مناطق مختلف نشود .
